disconnectus erectus

düşler ülkesinde iki çocuk ayakkabısıydık

sen sağ ben selamet

yaşamak zorluydu, bilmiyorduk

neydi istenen sevgiden, anlamadık

eskitti bizi anlayamadıklarımız

atıldık eskiyen mutluluklar misali çöp tenekesine

yıkıntılardan çekip çıkaran bizi sokak çocuğu oldu

biliyordu

bir yaşantı düşerken bir başkası yükselirdi elbet

o kadar içten sevdik ki

minicik ayaklarına büyük geldik

ve hayat çıktı yuvarlanarak karşımıza

ve çocuk solaktı, bütün dışlanmışlar gibi

tepti savaşırcasına hayatı

ben fırladım

sen baktın arkamdan

tutunamadım...

2 benim de söyleyeceklerim var:

şayir fil dedi ki...

evet. benim de söyleceklerim var: bu çok güzel olmuş.

(:

kamil dedi ki...

teşekkür ederim (:

Yorum Gönder

Back to Home Back to Top yağmur sonrası... Theme ligneous by pure-essence.net. Bloggerized by Chica Blogger.