gönül hicranla doldu..

su birikintisi üzerinden hızla geçip yayaları ıslatan araba sahibiyle istemsizce akraba olmuşumdur her daim.. herşeyden uzak, klimalı arabasının içinde türk sanat müziği dinlerken yaşadığı umursamazlık neyi gerektiriyorsa onu yapmışımdır.. fakat bugün çamurlu su birikintisinin olduğu hizada koltuk altında tuttuğu ekmeğiyle minibüs bekleyen baba ve zeki müren'den "şimdi uzaklardasın" dinleyerek keyifle yol alan beni birleştiren güç etme bulma dünyası değildir de nedir! ekmekli baba, gönül hicranla dolar elbet; ama sen yine de dikiz aynasından gördüğüm o küfürleri etmeseydin de, evde sıkıldığı için belki de hayvanlarını gezdirmeye çıkarmış ve beline kadar çamurlu suya batarak sel felaketiyle yüzleşmek zorunda kalmış bir kadının kocasının yerinde olmadığın için şükretseydin..