1874 Wisconsin'ininde dünyaya merhaba diyen, babasının vefatından sonra öğrenimi için para kazanmak zorunda kalan hine, daha 18 yaşındayken yaşamın zorlu iklimleriyle yüzleşti.. sosyoloji öğrencisi olarak chicago, columbia ve new york üniversitesi'nde eğitim aldı.. 1905'te new york'ta ellis adası'nı dolaştı ve binlerce göçmenin hayatlarını fotoğrafladı.. işçi sınıfın komik ücretlerle 13-14 saat çalışmak zorunda bırakılmaları, hine’ın vicdanında yer edinmişti ve kendini bu insanların yaşamlarına adadı.. 1908 yılında çocuk işçiler ulusal komitesi fotoğrafçısı olarak işe başladı.. bu komite için yaptığı çalışmalardan mütevellit ölüm tehlikeleri atlattı, tehdit edildi, saldırılara uğradı. çocuk emeği üzerindeki duygusuz sömürünün halk tarafından bilinmesini istemeyenler hine’ı engellemeye çalıştılar.. o yılmadı, fabrikalarda, atölyelerde işçileri çekebilmek için kılıktan kılığa girdi: yangın müfettişi, sigortacı, incil satıcısı, pazarlamacı... fotoğraf çekebilmek için her yolu denedi.. lewis hine’nin bu çabaları boşa gitmedi ve çocuk emeğinin korunması yolunda önemli adımlar atıldı..
şimdilerde çocuklarımız varoş mahallelerin masum çocuklarıyla bilye yuvarlayıp, okuldan akranlarıyla ip atlayıp akşam olunca elleri soğuktan çatlamış ama mutlu bir halde evlerine dönebiliyorlarsa, lewis hine ve onun kadar fedakar insanlar var olageldiği içindir..
vermont eyaleti'nin "north pownal" kasabasında bulunan pamuklu dokuma fabrikasında çalışan 12 yaşındaki çocuk işçi (şubat 1910)
south carolina eyaleti'nin "newberry" şehrinde bulunan mollahan mills'da küçük bir ip eğirici
indiana'da çoğu cam işçilerinden oluşturulan beyzbol takımı (ağustos 1908)
indiana'da gece yarısı çalışan cam işçileri
tek seferde iki kasa dut taşıyan işçi çocuk.. on yaşında ve üç yıldır çalışıyor..
1 benim de söyleyeceklerim var:
bir hukuk öğrencisi olmanın verdiği duyarlılığı geçtim, bu bana salt insan oluşumla bile çok kötü hissettiriyor.
hepsi ne kadar gerçek, ne kadar tokat gibi.
Yorum Gönder